Postępująca informatyzacja i komputeryzacja przestrzeni publicznej niosą ze sobą szereg zagrożeń bezpieczeństwa nie tylko w sieci Internet ale w całej cyberprzestrzeni. Ataki w cyberprzestrzeni staja się dość istotnym narzędziem walki teleinformatycznej w prowadzonych konfliktach zbrojnych na świecie. W szczególności ataki grup hackerskich Rosji, Chin, USA, Izraela potrafią nierzadko wywoływać istotne napięcia w stosunkach międzynarodowych. Do najistotniejszych zagrożeń współczesnej cyberprzestrzeni można zaliczyć: cyberterroryzm, cyberprzestępczość, zagrożenia związane z siecią Internet w tym ataki typu malware/ransomware, zagrożenia bezprzewodowe, szpiegostwo komputerowe oraz wojny cybernetyczne. Zapewnienie cyberbezpieczeństwa w cyberprzestrzeni jest podstawowym obowiązkiem każdej władzy, zarówno w odniesieniu do obrotu gospodarczego (e-commerce) jak i funkcjonowania administracji publicznej (e-goverment). Problem w tym, że cyberprzestrzeń jako zjawisko złożone i trudne do nadzoru nie może być regulowane przez jeden określony system lub porządek prawny. W miarę rozwoju „społeczeństwa informacyjnego” oraz powszechnego wykorzystywania narzędzi informatycznych przy świadczeniu usług i wytwarzaniu towarów zwiększa się potrzeba zapewnienia odpowiedniego poziomu cyberzpieczeństwa, co stanowi wyzwanie dla państwa i stanowionych regulacji prawnych.
The ongoing computerization and computerization of public space carry a number ofsecurity threats not only in the Internet but throughout cyberspace. Attacks in cyberspace become quite an important tool in the fight against teleinformatics in the ongoing armed conflicts in the world. In particular, attacks by hacker groups in Russia, China, the United States and Israel can often trigger significant tensions in international relations. Cyberterrorism, cybercriminals, Internet threats including malware / ransomware, wireless threats, computer espionage and cyberwar attacks are among the most important threats to modern cyberspace. Ensuring cyber security in cyberspace is the primary responsibility of every authority, both in terms of e-commerce and e-government. The problem is that cyberspace as a complex phenomenon and difficult to supervise can not be regulated by one specific system or legal order. With the development of the information used by the society and the widespread use of IT tools in the variety of services and the production of goods, there should be an increased level of cyber security which is challenging for the country and its legal regulations.
We współczesnym świecie stalking, cyberstalking oraz mowa nienawiści uważane są za zachowania stanowiące poważne naruszenie praw człowieka w tym prawa do wolności, prywatności i godności osobistej. Zwłaszcza przestępstwa z nienawiści (hate crimes) są poważnym problemem dla rozwoju społeczeństwa. Otocznie społeczne nie może tolerować zachowań nacechowanych dręczeniem ofiar, ich prześladowaniem w internecie lub świecie realnym. Nie możemy być obojętni na propagowanie nienawiści rasowej, etnicznej, wyznaniowej i ogólne szerzenie nietolerancji wobec drugiego człowieka podważającej ideę demokracji, bezpieczeństwa i pluralizmu. Także organy ścigania nie mogą pozostawać bierne w odniesieniu do takich czynów zabronionych jak: przemoc i gorżba bezprawna motywowane uprzedzeniami (art. 119 K.k.), stalking (art. 190 a K.k.), propagowanie faszyzmu i totalitaryzmu ( art. 256 K.k.), rasizm (art. 257 k.k.), obraza uczuć religijnych (art. 196 K.k.), zniesławienie (art. 212 K.k.) oraz zniewaga (art. 216 K.k.), choć wiele zależy od postawy samych osób pokrzywdzonych. W artykule przedstawiono problematykę stalkingu i cyberstalkingu oraz przestępstw wynikających z mowy nienawiści i dokonano próby oceny przjętych regulacji prawnych penalizujących te zachowania.
Criminalization phenomena of stalking, cyberstalking and hate speech - an attempt to assess the adopted legal solutions at the level of criminal law
The article presents the problem of stalking and cyberstalking and offenses arising from hate speech and attempted evaluation of the acquired legislation criminalizing these phenomena. In the modern world stalking, cyberstalking, and hate speech are considered behaviors thaat constitute a serious violation of human rights including the right to liberty, privacy and dignity. Especially hate crime (hate crimes) are a serious problem for the development of society. Feeling of indulgence society can not tolerate behavior marked by tormented victims, their persecution on the Internet or the real world. We can not be indifferent to the promotion of racial, ethnic, religious hatred. General spread of intolerance towards other people undermines the idea of democracy, security and pluralism. Also, law enforcement agencies can not remain passive in relation to such offenses as violence and threat unlawfuly motivated by prejudice (art. 119 of the Penal Code), stalking (art. 190 a of the Penal Code), promotion of fascism and totalitarianism (art. 256 of the Penal Code), racism ( art. 257 of the Penal Code), insult of religious feelings (art. 196 of the Penal Code), defamation (art. 212 of the Penal Code) and insult (art. 216 of the Penal Code), although much depends on the attitudes of victims.
Autor w publikacji wskazuje na problem nieustannego konfliktu pomiędzy wolnością słowa (swobodą wypowiedzi), a mową nienawiści używaną w komunikacji przez polityków i zwykłych ludzi w demokratycznym państwie, nie tylko w celu utrwalania znaczenia praw i wolności obywatelskich, lecz nierzadko w celu antagonizowania określonych grup społecznych. Dokonują próby oceny narzędzi prawnych w walce z mową nienawiści i ich skutecznością w zwalczaniu tej patologii społecznej, jak również wskazują na dalszą potrzebę zmian w prawie karnym w tym zakresie w celu ułatwienia osobom doświadczającym mowy nienawiści i dyskryminowanym dochodzenia sprawiedliwości. Należy przy tym pamiętać, iż problem wyłączenia z życia społecznego mowy nienawiści jest niezwykle złożony i w praktyce trudny do realizacji. Każdorazowa ingerencja ustawodawcy w prawa i wolności obywatelskie powinna być proporcjonalna i starannie przemyślana i nie może prowadzić do nieuzasadnionego ograniczania tych praw.
An attempt to evaluate criminal law regulations to combat hate speech in Poland
The article draws attention to the problem of permanent conflict between freedom of speech (freedom of expression) and hate speech used in communication by politicians and ordinary people in a democratic state, not only to strenghten the importance of civil rights and freedom, but often to antagonize specific social groups. They attempt to evaluate legal tools in the fight against hate speech and their effectiveness in combating this social pathology, but also stress further need for changes in criminal law in this area to facilitate those experiencing hate speech and discriminatory justice. It should be noticed that the problem of excluding hate speech from social life is extremely complex and difficult to implement in practice. Each interference of the legislator with civil rights and freedom should be proportionate and carefully thought out and can not lead to an unjustified limitation of these rights.
Kradzież tożsamości, często określana także jako defraudacja, fałszerstwo, przejmowanie tożsamości lub danych osobowych identyfikujących użytkownika, to przestępstwo dość powszechne w sieci Internet. Z reguły mamy do czynienia z zachowaniem polegającym na bezprawnym pozyskaniu naszych danych osobowych i wykorzystaniu ich wbrew naszej woli w różnych celach przestępczych. Pozyskane w sposób bezprawny dane identyfikujące naszą tożsamość mogą być wykorzystywane do wyłudzenia kredytu na nasze imię i nazwisko; prowadzenia fałszywej działalności gospodarczej w celu wyłudzania, np. zwrotu podatku VAT, dotacji; wynajęcia hotelowego pokoju w celu kradzieży znajdującego się w nim mienia; zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu z wypożyczalni samochodów; zawarcia umowy telekomunikacyjnej w celu wyłudzenia sprzętu i usług lub innych zdarzeń. Problem narasta z uwagi na rosnąca potrzebę wykorzystywania danych osobowych do przekazywania i wymiany informacji oraz zawierania transakcji na odległość z różnymi podmiotami. Warto zatem przyjrzeć się bliżej omawianej problematyce i wyciągnąć odpowiednie wnioski na przyszłość.
Internet based Identity Theft in terms of normative-descriptive approach
Identity Theft covers most of unlawful, instrumental misappropriation or use the identity of a living, dead or fictitious people in order to gain financial or personal or violation of other goods protected by law. Criminal liability for identity theft speak important arguments as the right to privacy, family, home and correspondence, safety and security of legal transactions, the preventive nature of threats. Defining identity theft based on the traditional model of deception proved to be of little use, hence the applicable regulations introduced a new regulation of the offense under article 190 a paragraph 2 of the Criminal Code. In Polish law, identity theft is treated as a separate offense. The legislator foresaw the punishment to three years' imprisonment for the perpetrator who pretending to be another person, uses her image or her other personal information in order to inflict its damage to property or personal. On each of the users responsibility to protect the identity on the network, and it depends on us whether we can meet all threats. Reality will show whether the current phenomenon of criminalization of identity theft in the criminal law is sufficient, or whether further changes are needed .
Każde państwo członkowskie UE powinno w swoich systemach prawnych zagwarantować w stopniu niezbędnym do realizacji celów postępowania karnego odpowiednia ochronę praw pokrzywdzonych i świadków z poszanowaniem ich godności i zapewnieniem ochrony przed wtórną wiktymizacją. Praktyka stosowania przyjętych na gruncie krajowym w tej mierze rozwiązań prawnych przy braku odpowiedniej współpracy organów wzbudza jednak wątpliwości. Warto przyjrzeć się zatem wdrożonej do krajowego porządku prawnego ustawie z dnia 28 listopada 2014r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, aby wskazać na jej mankamenty prawne, dokonać oceny stosowania przyjętych rozwiązań prawnych w praktyce, zwrócić uwagę na wątpliwości interpretacyjne. Ustawa pełni ważna rolę w kształtowaniu odpowiedniego poziomu ochrony pokrzywdzonego i świadka, jednocześnie dość głęboko ingeruje w sferę praw rodzicielskich obojga rodziców, co nie powinno uchodzić uwadze organowi ochrony jak i organowi procesowemu, które odpowiadają za współprace z innymi organami ochrony prawa dla dobra rodziny i małoletnich dzieci.
An attempt to assess the adopted legal solutions in Polish law on
under the Act of November 28, 2014.
on protection and help for the victim and the witness
Each EU Member State should in its legal systems guarantee to the extent necessary to achieve the objectives of criminal proceedings, adequate protection for the rights of victims and witnesses, while respecting their dignity and ensuring protection against secondary victimization. However, the practice of applying legal solutions adopted in Poland in this respect in the absence of appropriate cooperation between the authorities raises doubts. It is worth looking at the Act On protection and help for the victim and witness of 28 November 2014 to indicate its legal shortcomings, assess the application of legal solutions adopted in practice, pay attention to interpretation doubts. The Act plays an important role in shaping the appropriate level of protection for the victim and the witness, while at the same time quite deeply interferes in the sphere of parental rights of both parents This should not escape the attention of the protection authority and the procedural authority, which are responsible for cooperation with other law enforcement authorities for the benefit of the family and minors.